การ "ให้" ยิ่งใหญ่กว่า การ "รับ" ร่วมปลูกจิตสำนึก และค่านิยม ความเชื่อที่ดี
เพื่อ...

สร้างเสริมจิตวิญญาณให้แข็งแรงและยั่งยืน ให้เกิดสังคมแห่งการเรียนรู้ สร้างสรรค์และแบ่งปัน

Vision (วิสัยทัศน์ แต่ผมเรียกว่า จินตทัศน์ มันตรงกับฝรั่งเข้าใจมากกว่า) ที่ขาด Mission มันก็เท่ากับเป็นไปไม่ได้ เหมือนคุณฝันไกลๆ ไกลโพ้นด้วยซ้ำ มันยาก มันท้าทาย มันคือ Vision แต่คุณไม่รู้จะทำไง หรือคุณรู้แต่กรูไม่ทำ หรือคุณพยายามยังไม่ถึง มันขาด Mission งัย ยังไงคุณก็ไม่สำเร็จ คุณไปต่อได้จริงแต่คุณไปไม่ถึงฝัน เท่ากับไม่ไม่ถึง...อยู่ดี
AJK

19.01.2561

⭕️ ผมในฐานะที่ปรึกษา ผมรับรองทุกคำปรึกษาที่ให้ออกไป บนพื้นฐานที่แข็งแรงมีความรับผิดชอบและยึดมั่นในจรรยาบรรณกำกับอยู่กับการให้คำปรึกษานั้นๆ เสมอ และจะทำหน้าที่หลักของตะเกียงและกระจกแบบแยกแยะ ตามความเป็นจริงและตามบริบทนั้นๆ เสมอ เอ๊ะแล้วมันคืออะไร ยังไง? ดังนี้ครับ

1. หน้าที่ตะเกียง ผมใช้ความซื่อสัตย์ในวิชาชีพผมคือการ “ชี้นำ” เมื่อผมเห็นว่าใช่ ชี้ถูกชี้ผิดจะๆชัดเจน แน่นอนไม่มีอะไรเทาๆ แล้วเท่านั้น คือมีแต่ขาว กับดำ ให้คุณตัดสินใจเองว่าจะเชื่อตามผมหรือไม่ ผมเป็นตะเกียงส่องสว่างให้คุณเห็นหนทางเลือกที่หลากหลายนั้นไปพร้อมๆ กันด้วย อย่างครอบคลุมพอประมาณและมันเป็นหนทางที่ชี้ชัดให้คุณเห็นว่ามันถูกและผิด เหมาะสมหรือไม่ด้วย
2. หน้าที่หลักของกระจก คือ การช่วยส่องและสะท้อนให้คุณได้เห็นอะไรต่อมิอะไรโดยจะไม่มีการชี้นำ เพราะอะไรที่ไม่ถูกไม่ผิด คือเทาๆ ผมจะให้คุณเลือกเอง ไม่ชี้นำให้คุณเลือกไปทุกเรื่องอย่าง เช่น กรณีเหตุการณ์ในสังคมเรื่องแพะกับแกะ

อะไร??? ที่เป็น “แพะ” (แพะ เปรียบเปรยกับการที่ฅนนั้นๆ (ใครก็ได้) ถูกกล่าวหาและถูกยัดเยียดหรือโยนผิดให้ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำความผิดจริงๆ อย่างที่สังคมพิพากษาเลย) หรือ ถ้าเป็น “แกะ” (ก็คือ การที่ฅนนั้นๆ ใครก็ได้อีกนั่นแหล่ะ...ออกมาพูดจนทำให้สังคมหลงเชื่อ คล้อยตาม แน่นอนสังคมจะไม่มองว่าทำความผิดอย่างที่เคยได้รับโทษ มโนไปว่าน่าจะถูกกลั่นแกล้งหรือใส่ร้าย เราก็พลอยสงสาร เพราะเข้าใจไปอย่างนั้น มีอารมณ์ร่วมไปกับฅนๆ นั้นหรือสังคมที่ตัดสินไปแบบด่วนๆ ไม่ได้ตั้งอยู่บนพื้นฐานความจริง...ว่าเออไม่ได้ทำผิด แต่มัยถูกตราหน้า ก็คิดอยากช่วยอยากให้กำลังใจ แต่พอมารู้ทีหลังว่ามันโกหกหลอกให้เรา (หลง) เชื่อนี่หว่า จากแพะก็กลายเป็นเด็กเลี้ยงแกะไปซะงั้น) 

ลักษณะแบบนี้ หากมาจากการให้คำปรึกษาของผม ผมจะไม่มีวันฟันธงให้เด็ดขาด เพราะสุ่มเสี่ยงจากถูกหรือผิดได้เท่ากัน หากข้อมูล ข้อเท็จจริงต่างๆ นานาไม่ชัดเจน ผมจะเป็น "กระจก" ให้ก็แล้วกัน แล้วให้คุณคิดเอง ตัดสินใจเอาเองเพราะผมไม่อาจทรยศต่อความไว้วางใจของคุณได้ หากชี้นำแล้วคุณเชื่อในคำตอบที่ผมให้แบบมั่วๆ ซั้วๆ ไม่รับผิดชอบนั้นๆเพราะการให้คำปรึกษาแบบผิดๆ ไป แล้วมา “ขอโทษ” (กับคุณในภายหลัง) บอกว่า "กูผิดเป็นครู" ผมว่ามันง่ายไปว่ะ  โอ้พระเจ้ามันช่างเป็นการไร้ความรับผิดชอบอย่างสิ้นดี จริงป่ะ???

คมคำฅนคิด ċọƿʏŗıɢһṭ ɞʏ ƘDV͛

22.01.2561

คมคำฅนคิด ċọƿʏŗıɢһṭ ɞʏ ƘDV͛

โลกใบนี้อยู่ยากขึ้น จึงต้องรู้จักอยู่ "รู้จักบริหารโลก" เพราะมันมีช่วงเวลาที่ให้เราสุขและทุกข์สลับกันไปมา หรือไม่ก็แม่งมาเวลาเดียวกันเลย จนทำให้เราแทบ "บ้า" ตาย ถ้าเป็นเรื่องที่เราควบคุมมันไม่ได้ก็ต้อง "ปล่อย และ ปลง" อย่าไปฝืน อย่าไปมากและเอาชนะในสงครามที่เรากำหนดและควบคุมมันไม่ได้ ป่วยการเปล่า

สุข เราก็เต็มที่อย่าทำให้ใครเดือดร้อนก็พอ มันเรื่องของเรา อย่าได้แคร์ อย่าได้ดัดจริต จะปล่อยก๊ากซักที ปล่อยให้มันสุดๆ สนุกให้สนั่นปากลั่นไปเลย

ในยามทุกข์ก็ร้องไห้ให้สุดๆ แหกปากให้ลั่น ระบายและปลดปล่อยออกมา อย่าเก็บกดเอาไว้ อย่าทำร้ายตัวเอง อย่าทำลายคนอื่นๆ อย่าทำลายโลกและสิ่งแวดล้อม มันเหมือน "เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว" นั่นแหล่ะ จะสุขหรือทุกข์ จะเกิดอะไรขึ้น หนักหนาสาหัส ปางตายยังไงคุณจงมี "สติ" กำกับมันไว้ สะกดให้อยู่หมัดทุกครั้ง คุณดำเนินชีวิตต่อไปได้ยั่งยืน และมันจะมอบประสบการณ์ที่ทรงพลังให้คุณในทุกก้าวย่างที่คุณเดินผ่านไป ไม่ว่ามันจะห่าเหวยังไง ช่างแม่ง!

เชื่อผม Go Ahead - AJK